Scheurbuik

Enkele maanden geleden ontdekte ik dat bij het aanspannen van mijn buikspieren een bolling ontstond midden op mijn borstbeen. Direct gingen alle alarmbellen rinkelen, ik had dit eerder meegemaakt!
Een aantal jaren geleden was het litteken dat was gemaakt bij een pacemaker-implantatie namelijk gescheurd op exact dezelfde plaats. Toen was het een kleine breuk, maar nu leek mijn hele buikinhoud wel naar buiten te willen komen. Een angstig idee.
De cardioloog besliste in september dat een chirurg de breuk zou moeten beoordelen en dat ze dan daarna in overleg zouden beslissen of er weer geopereerd zou moeten worden. Tot die tijd moest ik er wel voorzichtig mee zijn en bij voorkeur een strak hemd dragen dan tegendruk geeft. Zo'n ding noemen ze een step-in. Het zit zo strak dat je er in moet stappen, je krijgt het met geen mogelijkheid over je hoofd aangetrokken...

Afgelopen woensdag kon ik (eindelijk!) terecht bij de chirurg in Zwolle. Omdat de breuk inmiddels groter was geworden en ik er best wat last van heb, had ik eigenlijk al ingecalculeerd dat er weer geopereerd zou moeten worden.
Hij bekeek de breuk en voelde hoe groot hij precies is. Dat was wel even pijnlijk...
De breuk begint tussen mijn borsten en eindigt bij mijn navel. Mijn hele buikwand is dus eigenlijk 'gescheurd', precies op de plek waar het litteken van de hartoperaties zit.
De chirurg legde uit dat dit veel voorkomt bij hart- en buikoperaties, en dat veel mensen het laten corrigeren omdat het een erg gek gezicht is. Toch raadde hij me af om dat te doen.
'Als het aan de littekenbreuk ligt, kun je er 120 mee worden', zei hij. 'Het is niet gevaarlijk, je organen kunnen er niet uitvallen. En aangezien een operatie ook weer allerlei risico's met zich meebrengt, zou ik je dat zeker NIET adviseren'.

Duidelijke taal, daar houd ik van. De beslissing was dan ook snel genomen, ik ga me voorlopig niet laten opereren. Dat het er gek uitziet, vind ik totaal onbelangrijk. Met kleding aan zie je er trouwens niets van! Naarmate ik méér last van de breuk krijg, mag ik mijn beslissing altijd heroverwegen.
Een beetje een raar idee blijft het eerlijk gezegd wel. Mijn organen mogen dan niet naar buiten kunnen vallen, het voelt wel een beetje raar, zo'n scheurbuik....