Welkom terug...

Vorig jaar juni schreef ik dat ik de weegschaal de deur uit had gedaan. Ik was helemaal klaar met dat ding. (Dat blogbericht kun je HIER lezen.) Ik vond het dan ook heerlijk dat ik mezelf niet meer dagelijks, wekelijks of zelfs maandelijks hoefde te wegen. Ik gebruikte mijn kleding om te bepalen of ik aankwam of niet. Een jaar lang werkte dit prima. Mijn winterkleding zat allemaal nog goed, dus ik maakte me geen zorgen.
Qua gezondheid was het een moeilijke, lange winter. Ik lag veel op bed, bewoog weinig maar hield me wel gewoon consequent aan mijn koolhydraatbeperkte levensstijl.

Hemelvaartsdag was dit jaar een dag met prachtig weer. Wij zouden met de hele familie een BBQ hebben, gezellig!
Voordat we zouden vertrekken, besloot ik nog snel om mijn korte broek aan te trekken. Ai, dat viel tegen! Die korte broek zat toch écht een stuk strakker dan vorig jaar. De dag was acuut minder stralend voor mij...

Was ik dan zoveel aangekomen terwijl ik dat niet had gemerkt? Volgens mijn omgeving was ik nog even slank als een jaar geleden. Hoewel de oorzaak me niet helemaal duidelijk was, pakte ik het basisboek van Grip op Koolhydraten er maar weer eens bij. Ik besloot de komende tijd weer flink de puntjes op de i te zetten en niet te smokkelen...
Al na enkele dagen begon ik veel vocht te verliezen. Een goed teken. Het blijft bijzonder om te  zien hoe sterk mijn lijf nog altijd reageert op koolhydraten. Zelfs de koolhydraten die ik bij Grip op Koolhydraten wél mag eten, liet ik tijdelijk staan. Ik leek al snel een soort spons die uitgewrongen werd. Na ruim een week kon ik de té strakke korte broek gewoon weer aan, dat luchtte op!

Vorige week woensdagmorgen kreeg ik al vroeg in de ochtend een heftige hartritmestoornis en eigenlijk wist ik zelf direct de oorzaak: te veel vocht verloren in korte tijd.
Toen de cardioloog vroeg hoeveel ik dan was afgevallen de afgelopen week, moest ik het antwoord schuldig blijven. 'Veel'. Zelf vermoedde ik dat het minimaal drie kilo was, maar ik kon dat niet hardmaken. Gelukkig waren de bloedwaardes allemaal goed en werden er geen grote zouttekorten geconstateerd. Nadat het hartritme met behulp van de pacemaker weer goed was gezet, mocht ik weer naar huis. Gelukkig was er geen cardioversie nodig. Het advies van de cardioloog was overigens wel duidelijk: koop een weegschaal!
Niet om te kijken of je te veel aankomt, maar of je niet te veel afvalt...