Een ezel stoot zich...

Afgelopen zaterdag had ik - na alle warme dagen - heel veel zin om weer een dagje in 'De keuken van Martine' door te brengen. Oftewel, verschillende lekkere gerechten te maken en te experimenteren met nieuwe recepten.

De dag van tevoren bedenk ik dan meestal wát ik wil maken. Voor zaterdag was dat duidelijk; een mousse van vis. Voor het avondeten stond er pilaf op het programma. Prima te doen om die allebei in een rustig tempo te bereiden.

Toen ik 's morgens de boodschappen deed, bleek bij mijn vaste supermarkt het vlees flink in de aanbieding te zijn. Bij het vlees voor de pilaf kocht ik dan voor een schijntje een flinke bak runderlappen én gehakt. Tjsa, zeg daar maar eens nee tegen. 

Ik bedacht dat ik met dat rundvlees een pan hachee kon maken, en van het gehakt een gehaktbrood. Beide eenvoudige gerechten die weinig voorbereidingstijd nodig hebben. In het gehaktbrood wilde ik wel wat groenten verwerken, dus er moesten ook aubergines en uien worden meegenomen.

Met een overvolle boodschappentas kwam ik vervolgens weer thuis.

Toen ik alles uitstalde op het aanrecht realiseerde ik me dat het best veel was. Maar ja, ik zou gewoon rustig aan doen en kijken hoever ik zou komen. De vismousse kan ik morgen ook wel maken, dacht ik nog...

En ja, jullie raden het al. Ik maakte alles af, deed 's avonds alle maaltijden keurig in gelabelde bakjes in de vriezer en was vervolgens helemaal doodop... Nu ik erop terugkijk, zie ik heel duidelijk dat ik gewoon teveel tegelijk heb willen doen. Zó raar dat ik me dat van tevoren nooit kan bedenken. Hoe dom kun je zijn?