Toch volgde ná de zomer weer een enorme terugval. Ik kreeg griep en mijn conditie was ineens helemaal verdwenen. Dat was wel even slikken...
Toch is dit verhaal wel ongeveer het refrein van mijn leven. In de zomer gaat het beter, in de winter duikelt mijn gezondheid naar beneden. Ieder jaar duikt het een beetje dieper en ieder jaar wordt het moeilijk om eruit te komen. Ik blijf trappelen en vechten, maar de strijd lijkt soms een beetje verloren.
Natuurlijk geef ik de strijd niet op, maar ik heb wel beter geaccepteerd dat enorm vechten niet altijd het gewenste resultaat geeft. Mijzelf neerleggen bij de huidige situatie geeft nu meer rust dan een worsteling om boven te komen. En wellicht volgt er dan toch óók weer gewoon een mooie zomer!
Wat ik afgelopen jaar ook deed, was het overdenken van mijn bezigheden. Waar stop ik mijn energie in? Wat vind ik nog leuk om te doen en wat zijn verplichtingen die energie vreten?
Ik kwam tot de conclusie dat 'Martine vertelt' voor mij geen meerwaarde meer heeft, en ik heb dan ook besloten om afscheid te nemen van dit blog.
Natuurlijk ga ik níet stoppen met De keuken van Martine, want dáár ligt mijn passie. En de dingen die ik nog doe, wil ik met passie doen.
Graag wil ik alle volgers van mijn blog bedanken voor het lezen van mijn verhalen! Wellicht zet ik nog eens een persoonlijk verhaal op mijn andere blog. Zéker wanneer daar aanleiding toe is.
Lieve groetjes,
Martine
Lieve Martine, wát een herkenning en wat knap dat je keuzes maakt en de moed niet opgeeft. Doe ik ook niet. Wat mij goed helpt is mindfulness. In ieder geval het niet buiten mijzelf zoeken maar in mij. Loesje heeft het ook goed door. Wel fijn dat je doorgaat met de keuken van Martine.....
BeantwoordenVerwijderenSoms dwingen de omstandigheden tot keuzes, zelfs keuzes die je niet wilt. En daarna blijkt het dan soms een zegen dat je die keuze maakte!
VerwijderenLieve Martine, als je kunt berusten, dan heb je gewonnen......Ik wens je alle kracht en steun om dat te kunnen.
BeantwoordenVerwijderenIk wens je meer rust toe om de dingen te kunnen doen die nog lukken en je energie waard zijn. Ik ben geen kooktalent dus Martines keuken zal ik niet snel bezoeken.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Gerda! Er staan hele makkelijke recepten op hoor, dus wie weet heb je er juist wél wat aan ;-)
VerwijderenLoslaten en keuzes maken kan soms hoe moeilijk ook maken dat je je handen weer wat meer vrij hebt.
BeantwoordenVerwijderenIk wens jou heel veel sterkte en alle goeds toe meis.
Dank je wel!
VerwijderenToen ik dit las moest ik denken aan je verhaal van het lekkende bootje. Dat is me altijd bijgebleven. Ik hoop dat je nog de kracht kan vinden hebt om het water er iedere keer nog uit te scheppen maar snap ook dat dat ieder jaar wat lastiger wordt.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je toch doorgaat met wat je het leukste vindt (en ik ook!) heel veel kracht toegewenst Martine ��
Er is inmiddels in die jaren veel water uit het bootje geschept! Inderdaad wordt het ieder jaar lastiger, ook omdat ik weet dat het bootje toch weer volloopt... Maar ik blijf m'n best doen hoor ;-)
VerwijderenHoi Martine, ik las je verhalen altijd hoor en vind het fijn om te lezen hoe het nu met je gaat. Maar je hebt gelijk, je moet alleen doen wat jij het leukste vindt. Ik hoop dat je nog heel lang met plezier kunt schrijven voor 'De keuken van Martine' en ik wens je alle goeds.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel!
Verwijderen