zondag 13 mei 2018

Bye bye bike, hello scootmobiel

Al eerder schreef ik op dit blog over mijn fantastische elektrische fiets en hoe heerlijk ik het vind om daar 's zomers op te fietsen.
Tot mijn spijt heb ik deze maand afscheid moeten nemen van mijn 'Flyer'. Met de achteruitgang van de conditie van mijn hart, lukt het fietsen gewoon niet meer. Nu de ritmestoornissen steeds frequenter voorkomen, durf ik het gewoon niet meer aan. Daarbij ontstaan de ritmestoornissen door 'een hart in nood', zoals de cardioloog dit onlangs zo mooi uitdrukte. Met mijn huidige conditie is mijn hart tijdens het fietsen al snel in nood.
De fiets gaat er dus uit. Weg. Onherroepelijk voorbij...

Gelukkig leven we in een land met voorzieningen en staat inmiddels mijn scootmobiel voor de deur. Veel minder sportief natuurlijk - en best even heftig - maar ik kan wel weer lekker rijden in de zomerzon en genieten van de buitenlucht. Als ik een ritmestoornis krijg, blijf ik gewoon zitten of ik rijd naar een plaatsje waar ik om hulp kan vragen... Dankjewel WMO Harderwijk!

Het afscheid van mijn fiets is natuurlijk één van de vele voorbeelden van dingen die ik los moet laten. Zo is ook de rolstoel weer prominent aanwezig in mijn leven en ik moest afscheid nemen van de 'benenwagen'. Voorlopig alleen buitenshuis gelukkig!
Diverse onderzoeken hebben inmiddels uitgewezen dat de vermindering van de pompfunctie van mijn hart definitief is. Ook kan er operatief niets meer gedaan worden.
Afbeeldingsresultaat voor scootmobiel trophy rood 2017Het woord 'harttransplantatie' is weer gevallen tijdens een gesprek met de cardioloog, maar eigenlijk is dit voor mij altijd een 'No Go' geweest. Het klinkt mooi om 'een nieuw hart' te krijgen, maar er komt zoveel onzekerheid, spanning en ellende bij, dat ik hiervoor toch heb bedankt. Ik wil er in de tijd die me nog gegeven is met míjn éigen hart het beste van maken.
Een heftige beslissing, maar voor mij de goede.

Ondanks het verlies van conditie en de toenemende vermoeidheid, kan ik gelukkig nog veel dingen wél. Ik moet het gewoon beter afstemmen op mijn conditie. Op een goede dag laat ik me over de boulevard van Harderwijk rijden en geniet ik op een terras van een heerlijke cappuccino. Ik hoef geen rekening te houden met mijn baan en ben altijd vrij om te gaan en te staan waar ik wil. Met meer hulp weliswaar, maar die hulp is voorhanden en ik maak er dan ook dankbaar gebruik van.
Ook in mijn rolstoel ben ik gelukkig niet veroordeeld tot de geraniums. Ik kies er bewust voor om me te laten helpen en te laten rijden. Het is niet fijn dat het moet, maar het is wél fijn dat het kan! Ondanks alles kan ik mee blijven doen: vrienden bezoeken, naar een bruiloft gaan (een poosje) en varen in Giethoorn. Zolang ik leef, hoop ik te kunnen blijven genieten van dit soort dingen!


Met dit blogbericht doe ik mee met de #bloghop van mei 2018.



Get in Shape

18 opmerkingen :

  1. Pfffff heel heftig Martine, gelukkig zit ik relatief dichtbij, dus dat van die boulevard houden er erin! het zijn heel moeilijke dingen die je beslissen moet,
    maar heel fijn dat je toch de licht puntjes ziet! En je weet als je eruit wil, een ringetje, en ik haal je op, Dikke knufff

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lief van je Marjo, ik heb al helemaal zin in onze lunch binnenkort! Genieten van lekker eten lukt gelukkig nog prima :D

      Verwijderen
  2. Wat ben jij een ontzettend dapper en positief persoon! Ik weet wel, je zult er mee moeten dealen als je zoiets hebt, maar dat moet je toch mooi maar kunnen! Wat een ongelooflijk mooi mens ben jij. En ik hoop van harte dat je nog heel veel mag gaan genieten!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat beschrijf je dit moedig lieverd, je hebt heftige en ingrijpende beslissingen moeten nemen.
    Mooi hoe je blijft kijken wat je nog wel hebt / kan.
    Ik heb diep respect voor je en weer bij waar je je kracht vandaan haalt en daar is het in overvloed.
    Dikke knuffffff 😘

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Op een mooie manier alles beschreven wat je bezig houd, heel realistisch!!! Moeilijke keuze , maar je hebt hem gemaakt en dat vind ik heel knap van je. Geniet zolang ze leefd, mooie doelstelling. xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieverd dit is heftig. Scootmobiel, een geweldige uitvinding, totdat je dit gebruiken moet. Je rolstoel, ook weer het moeten aanvaarden. Respect. (Rollick, Enschede, heeft een mooie uitvinding gedaan i.v.m. rolstoelen en actieradius. Zoals ze hier zeggen; dikke smok.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, er wordt gelukkig ook veel uitgevonden in hulpmiddelenland! Er zijn inderdaad ook rolstoelen die met hulpmotors worden aangedreven, maar dat is voor mij eigenlijk geen handige optie. Ik moet gewoon iemand bij me hebben met wat kracht ;-)

      Verwijderen
  6. Wat een dapper en positief verhaal. Mooi dat je desondanks alles toch in staat bent om zoveel voor anderen te betekenen. Dank daarvoor!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Alleen voor jezelf leven is eigenlijk geen leven denk ik. Kwaliteit komt ook uit contacten en er voor anderen zijn. Dat probeer ik dus nog zo veel mogelijk!

      Verwijderen
  7. Lieve Martine

    Wat heftig om te kezen dat jij steeds neer moet inleveren en definitief afscheid moet nemen van datgene wat je zo liefhad en graag deed. Gelukkig ben jij niet de persoon die gaat navel staren maar weet jij op te noemen wat je nog WEL kunt . Probeer er ook nog van te genieten, van alles wat nog kan en de hulp die je krijgt. Xxx mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Best heftig Martin. Je mag het verlies van de fiets en kracht best rot vinden hoor! Ik vind het wel heel mooi dat je zo blij bent nu met je scootmobiel en ik hoop dat je daar heel lang van gaat genieten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat vind ik soms ook best moeilijk Heleen, maar ik wil me blijven richten op de mooie dingen!

      Verwijderen
  9. Mooi geschreven Martine! Ik kan me zo voorstellen dat loslaten pijn doet, maar echt fijn voor je dat je er positief instaat en je richt op de mooie dingen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank voor je reactie Anja! Er blijft gelukkig nog heel veel moois over...

      Verwijderen
  10. Veel sterkte! En ik hoop dat je je scootmobiel ondanks de omstandigheden toch nog kan waarderen. Mijn oma die kan eigenlijk gewoon niet lopen en haar scootmobiel is echt een perfect hulpmiddel voor haar zodat ze nog lekker naar buiten kan en langs kan gaan bij de ons of iets anders :). Ze is heel blij met dit hulpmiddel en kan er (denk ik) ook niet meer zonder!

    BeantwoordenVerwijderen