woensdag 27 december 2017

En toen werd het stil...

Zoals jullie gemerkt hebben was het de laatste tijd nogal stil op mijn blog. Helaas betekende dit niet dat het er in ons leven ook rustig aan toe ging. Integendeel.

Mijn man Arie en ik zijn in de laatste maanden door een moeilijke periode gegaan. Al enkele jaren merkten we dat het concentratievermogen en het geheugen van Arie achteruit leken te gaan. Het afgelopen halfjaar nam dit echter verder toe en werd het zorgwekkend.
Na enkele maanden flink samen tobben, besloten we hulp te vragen. Het kon zo niet langer.
Gelukkig ondernam de huisarts direct actie en schakelde hij de GGZ in. Enkele weken daarna kon Arie worden opgenomen voor observatie en onderzoek.

Inmiddels zijn we ruim zeven weken verder. Een echte diagnose is er nog niet gesteld, maar wél is duidelijk dat het niet om alzheimer of dementie gaat. Toch een opluchting.
Wat het wel is en wat de mogelijke behandeling hiervoor is zullen we in de komende weken horen. Inmiddels beginnen we beiden een beetje te herstellen en komt er weer licht aan het einde van de tunnel...

Terugkijkend op de periode vóór opname realiseren we ons dat we veel te lang gewacht hebben met het inschakelen van hulp, waardoor we beiden erg oververmoeid zijn geraakt. Bij Arie leidde dit naast de bestaande klachten tot een depressie en bij mij tot een burn-out. We hebben veel te lang gedacht het probleem op eigen kracht te lijf te kunnen gaan, en ons lijf maakt dat nu pijnlijk duidelijk.

Vreemd eigenlijk dat in een land waarin alles lijkt te kunnen en te mogen, hersenproblemen nog altijd taboe zijn. Op een verjaardag vertellen dat je partner zijn been lelijk heeft gebroken is véél makkelijker dan vertellen dat zijn hersens niet meer zo goed lijken te werken...
Toch krijgen we nu veel lieve, bemoedigende reacties van mensen om ons heen. Ook horen we ineens van anderen dat ze dit probleem herkennen of er zelf mee te maken hebben gehad. Het komt dus veel vaker voor dan we dachten!

De hulp en begeleiding die nu geboden wordt doen ons enorm goed. Mét deze hulp komen er in de toekomst vast oplossingen waardoor we gewoon samen verder kunnen. Want dat hebben we deze periode ook herontdekt: We houden van elkaar en willen sámen verder!

Mede namens Arie wens ik jullie allemaal het beste voor 2018. Zijn er problemen in jouw omgeving? Vraag om hulp, het helpt écht!



18 opmerkingen :

  1. Poeh Martine wat een heftige tijd voor jullie. Ook al weten wij dat het beste nog moet komen.... de tijd hier in ons aardse lichaam willen wij toch graag zo goed en gezond mogelijk doorbrengen. Hoop voor jullie dat er snel duidelijkheid zal komen en jullie samen weer aan kunnen sterken. Xxx Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank voor je reactie Mirjam! Het uitzicht op die beste tijden maakt ook dat deze tijden tóch draaglijk zijn, al is het allemaal heel moeilijk en kost het enorm veel energie!

      Verwijderen
  2. Wat een spannende periode hebben jullie Martine. Kan mij voorstellen dat het al fijn is dat Alzheimer en dementie uitgesloten zijn. Maar wat dan wel? Te lang en teveel gedragen. Wat moeilijk om beide naast de klacht van je man ook nog psychisch erdoor te zitten. Allebei op jullie eigen manier.. heel veel sterkte, ontspanning, rust en Zijn kracht gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank voor je lieve woorden Petrina. Het waren/zijn inderdaad zware maanden geweest en eigenlijk nog steeds omdat de uitkomst nog onzeker is. Wel is er meer hoop nu we weten wat het níet is en het dus ook niet steeds erger meer lijkt te worden. Nu tijd voor herstel en dan... zorgt God!

      Verwijderen
  3. Veel sterkte voor jullie xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Och lieverds toch, dat je te lang dan door blijft lopen met deze klachten en je allebei vervolgens in de lappenmand terecht komt. Ik hoop zo voor jullie dat ze een oorzaak/diagnose kunnen stellen maar vooral dat het draaglijk voor jullie beiden kan worden, deze onzekerheid is ook niets. Ik wens jullie heel veel sterkte en het allerbeste voor 2018

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die diagnose stellen is nog niet zo eenvoudig helaas Rian, maar er wordt nu in elk geval héél goed naar gekeken. Met hulp en tips hoe er mee om te gaan hopen we dat het in de toekomst beter moet kunnen worden!

      Verwijderen
  5. Heftig allemaal. Zou het kunnen dat het niet direct een fysiek probleem is, maar met overprikkeling/oververmoeidheid te maken heeft? Ik wens jullie veel rust toe!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is al vastgesteld dat het zeker ook met overprikkeling te maken heeft, maar dat dat dus bij Arie al heel snel is. Na ruim 30 minuten zijn zijn hersenen al overprikkeld en dat is een erg korte periode. Er wordt nu onderzocht waar dit vandaan komt en hoe hier mee om te gaan. Vermoeidheid versterkt alles, daar zijn we nu wel achter! Eerst dus inderdaad rust rust rust...

      Verwijderen
  6. Heftig Martine. De spanning en onzekerheid kost vast veel energie. Sterkte. Ik mistte je blogs al.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Heleen! Ja, de spanning vrat energie en dat heeft ons tenslotte genekt. Nu wordt dat wel wat beter, al is er nog geen echte diagnose. Uitsluiten helpt ook!

      Verwijderen
  7. wow wat een heftig verhaal en moeilijke tijd moet dit voor jullie zijn. Ik hoop echt dat er meer duidelijk komt. En dat jullie de rust krijgen om te herstellen en te verwerken wat jullie is overkomen. Zou ketogeen eten een optie kunnen zijn om de werkzaamheid van de hersenen te ondersteunen? Zelf heb ik door mijn ms veel last van cognitieve problemen doordat de grijze stof harder krimpt. Door ketogeen eten is dit enorm verbeterd. Als ik je op dat gebied ergens mee kan helpen hoor ik het graag. Heel veel sterkte x

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Natuurlijk heb ik dit ook overwogen Muriel, maar ik twijfel toch. Arie is mager, lang en heeft een snelle verbranding. In het dagelijks leven eet hij veel koolhydraten, al proberen we wel de goede koolhydraten te kiezen en zo weinig mogelijk tarwe. Zonder koolhydraten krijgt hij denk ik niet genoeg brandstof.
      Komt bij dat ketogeen eten ook meer kookwerk vraagt en hij kan dit zelf niet doen en ik dus ook niet meer... De warme maaltijden voor hem hebben we uitbesteed, want een grote zorg minder is maar wat dus niet ketogeen kan.

      Verwijderen
  8. Lieverd, erg veel Sterkte samen. Ik hoop dat er helderheid komt. Een goed 2018. Want na iedere donkere nacht komt weer een morgen. <3

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Een mooie warme zin: "...herontdekt: We houden van elkaar en willen sámen verder!"
    Ik wens jullie in 2018 veel fijne momenten samen.

    BeantwoordenVerwijderen