zaterdag 17 december 2016

Wild gourmetten...

'Wat gaan jullie doen met Kerst?'
'Wij gaan wildgourmetten...'

Of ik het nu wil of niet, ik heb daar direct beeld bij. Ik zie een kamer vol mensen druk door elkaar heen rennen, van afstand  wat in hun pannetje gooien en daar hard bij praten.
Normale mensen denken natuurlijk direct aan heerlijke wildgerechten met kalkoen, fazant en ree. Ik niet.

Al mijn hele leven heb ik iets gehad met de Nederlandse taal. Het is me als het ware met de paplepel ingegeven, want ook mijn ouders zijn echte taalfanaten. Vroeger deden we thuis veel spelletjes met taal en we hadden daar allemaal veel plezier in. Sinterklaas draaide om de gedichten, niet om cadeautjes en surprises.
Soms vraag ik mezelf af waarom ik eigenlijk geen Nederlands ben gaan studeren, hoewel ook de pabo natuurlijk wel een link met taal heeft.

Een vervelende eigenschap van mij is dat ik me nogal stoor aan andermans spelfouten. Op websites van bedrijven horen mijns inziens geen taalfouten te staan. Dat iemand in zijn of haar Facebookstatus een spelfout maakt is tot daar aan toe, maar correspondentie, websites en reclamemateriaal van bedrijven horen foutloos te zijn. Wanneer ik een grove spelfout zie stuur ik meestal even een mailtje... 😃
Het direct verbeteren van mensen wanneer ze iets verkeerd zeggen, probeer ik af te leren. Niet iedereen blijkt daarvan gecharmeerd te zijn namelijk...

Onderstaand gedicht geeft treffend weer hoe ontzettend moeilijk de Nederlandse taal is:

Nederlands
Het meervoud van slot is sloten
maar het meervoud van pot is geen 'poten'.
Zo zegt men altijd één vat, twee vaten
maar wie zou zeggen één kat, twee 'katen'? 

Wie gisteren ging vliegen, zegt heden: 'ik vloog'
dus zeg je misschien ook van wiegen: 'ik 'woog'
Nee mis, want 'ik woog' is afkomstig van 'wegen'
maar is nu 'ik voog' een vervoeging van vegen?

En het woord zoeken vervoegt men: 'ik zocht'
en hoort blij vloeken misschien ook 'ik vlocht'?
Alweer mis, want dat is afkomstig van vlechten
maar 'ik hocht' is geen vervoeging van hechten.

Bij roepen hoort 'ik riep', maar bij snoepen geen 'sniep'.
bij lopen hoort 'liep', maar bij slopen geen 'sliep'.
Want dat is afkomstig van het schone woord 'slapen'
maar zeg nu weer niet 'ik riep' bij het woord rapen.

Want dat komt van roepen, en je ziet nu terstond
zo draaien wij vrolijk in een kringetje rond.
Van raden komt niet 'ried', ook van baden geen 'bied'
want dat komt van bieden ('k hoop dat je 't nog ziet).

Ook komt hiervan 'bood' maar van wieden geen 'wood'.
Je  ziet de verwarring, die is akelig groot.
Nog talloze voorbeelden kan ik je geven
want 'gaf' hoort bij geven, maar 'laf' niet bij 'leven'.

Men spreekt van: wij drinken en hebben gedronken,
maar niet bij hinken, wij hebben 'gehonken'.
Het volgende geval is bijna te bont
bij slaan hoort 'ik sloeg', niet 'ik sling' of 'ik slond'.

Bij staan niet 'ik stoeg' of 'ik sting', maar ik stond
bij gaan hoort 'ik ging' en niet 'ik goeg' of  'ik gond'.
Een mannetjeskat noemt men doorgaans een kater
hoe noemt met een mannetjesrat dan? Een 'rater'?

4 opmerkingen :

  1. Ik ben echt niet foutloos, maar als ik in b.v. bedrijfsadminstratie zie; dit zijn nieuwe handvaten, (handvatten) dan lijkt het of het in de kleur rood geschreven is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Herkenbaar Gerrie! Het lijkt wel of de fouten er dan uitspringen. Grappig.

      Verwijderen
  2. Leuk stuk weer! En natuurlijk heel herkenbaar.

    En Gerrie, beide varianten zijn goed ;) Kijk maar eens op de site van 'Onze Taal' https://onzetaal.nl/taaladvies/handvatten-handvaten

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel zus! Waarschijnlijk is handvatten zo vaak fout gedaan dat het nu goedgekeurd wordt. Ook weer typisch Nederlands...

      Verwijderen